در ابتدا به نظر می رسید شانس چندانی برای بازگشت دوباره زیدان وجود ندارد اما رئیس باشگاه رئال مادرید این بار شرایط متفاوتی را پیش پای وی قرار داده بود.
فلورنتینو پرز چاره ای جز پایان دادن به بحران باشگاه نداشت و بازگشت زیدان بهترین گزینه ممکن بود. سانتیاگو سولاری با بازیکنانی چون گرت بیل، ایسکو و مارسلو مشکل پیدا کرده و رئال مادرید به دنبال گزینه ای بود که باشگاه را به خوبی شناخته و خیلی زود شرایط را تغییر دهد.
انتخاب ژوزه مورینیو به دلیل زاویه برخی بازیکنان رختکن خطرناک بود و مائوریتسیو پوچتینو نیز با تاتنهام قرارداد داشت و امکان مذاکره با وی نبود. پس از رد پیشنهاد از سوی گزینه هایی چون ماکسی آلگری و یوواخیم لوو، تمام مسیرها به زیدان منتهی شد. پس از مذاکرات اولیه مثبت، این فلورنتینو پرز بود که کنترل مذاکرات را بر عهده گرفت.
در مذاکرات با زیدان، پرز دو برگ برنده برای زیزو رو کرد؛ اول اینکه کنترل تمام جوانب ورزشی باشگاه را در دست بگیرد و دیگر اینکه پیشنهاد دستمزد زیدان تقریبا دو برابر دوره اول حضور او در باشگاه شده بود؛ 12 میلیون یورو به اضافه پاداش.
در تماس ابتدایی که از سوی دفتر پرز به زیدان شده بود، سرمربی فرانسوی پیشنهاد رئال مادرید را رد کرد اما هنگامیکه پرز خودش شخصا با سرمربی فرانسوی وارد مذاکره شد، دیگر زیزو تردیدی برای بازگشت نداشت زیرا بر خلاف دوره اول، به وی قول داده شده بود که تمام کنترل فنی با او خواهد بود و به همین دلیل، زیدان در این مقطع دشوار پیشنهاد رئال مادرید را پذیرفت.
